Ætihvönn vex einkum við vatnsmiklar lindir á hálendinu, meðfram lindalækjum og ám en einnig í áburðaríku gróðurlendi. Hún er nokkuð dreifð um allt land en þolir illa stöðuga beit, sem kann að vera skýringin á því að hana vantar á stórum svæðum og eins hversu oft hún finnst í torfærum klettum og hólmum. Hún hefur lengi verið nýtt á margvíslegan hátt, m.a. til matar, lækninga og litunar og hefur verið áberandi í flóru Íslands þegar landið var numið, en um það vitna örnefni á borð við Hvanndalir, Hvanngil, Hvannalindir og Hvanndalabjörg.